روزنه‌های اُمید!

من واقعا نمی‌دونم باید چه غلطی کنم:|

آخه یکی نیس بگه خل‌مشنگ جان گریه کنی میفهمی باید چیکار کنی؟ گریه کنی ریاضیا می‌رن تو مغزت؟ یا راه حلا خود به خود واست نوشته میشن؟:/

دیروز اینستامو لغو نصب کردم تا یکم از ذهن‌مشغولیامو کم کنم بی‌تاثیر نبود ولی کافی نیست:!

شاید بهتره یه چن وقت سمت وبلاگمم نیام:! نه که کلا نیام! مثلا با خودم قرار بذارم حق ندارم ماهی بیشتر از یه پست بذارم:/

اینجوری یه ذهن مشغولی دیگه هم کم میشه و وقتی سرِ درسم مث چی تو گل گیر کردم، جایی رو ندارم بیام احساساتمو خالی کنمو مجبور میشم انقد سر کتابم بمونم تا بالاخره یه راهی پیدا کنم:/

بعد از اینستا و وبلاگ میمونه چنل تلگرامم:/⁦❤️⁩

اونجا جز خودم کسی نیست ولی گاهی که میرم اونجا کلی مینویسم از همه چیز، خب اروم میشم:/ دوست ندارم چنلمو پاکش کنم! ولی فکر می‌کنم بهتره که از اونم یه چن وقتی دور بشم:/ تلگرامو نمی‌تونم مث اینستا کلا لغو نصب کنم چون خیلی وقتا لازمش دارم:!

ولی خب. فکر می‌کنم بهتره که هرجور شده بپاکمش :/

اینجوری دیگه چیزی نمی‌مونه من می‌مونم و یه خیال راحت! نه‌اونقدراهم راحت ولی حداقلش همونه که یکم از مشغله های ذهنیم کم میشه و وقتی احساساتم غلیان می‌کنه جایی برای تخلیشون ندارمو در نطفه خفشون می‌کنم و به ادامه‌ی کارهای مهمم می‌پردازم:/

آره فکر می‌کنم درستش همینه

پ.ن: اینم بشه آخرین پست این ماه:| اگه یوقت بازم اومدم پست گذاشتم دعوام کنین:دی